Feitelijk zegt de term ‘vroeggeboorte’ nog niets over levend of stil geboren worden, maar over de duur van de zwangerschap. We spreken over vroeggeboorte bij kindjes die geboren worden vóór een zwangerschapsduur van 37 weken. Een kindje wordt een prematuur genoemd als hij/zij geboren is voor de 37e zwangerschapsweek. Hoe jonger je baby is bij de geboorte, hoe groter de kans is op het overlijden. Vroeggeboorte is namelijk de belangrijkste reden voor het overlijden van pasgeboren baby’s in Nederland. In Nederland worden elk jaar zo’n 12.000 baby’s te vroeg geboren.
De meeste vroeggeboortes ontstaan door te vroege weeën of het te vroeg breken van de vliezen. Er kunnen ook andere oorzaken zijn:
- een medische oorzaak: een ernstige afwijking bij de baby, een aangeboren aandoening zoals DES bij de moeder of als de baarmoedermond met een operatie is ingekort.
- problemen in de huidige zwangerschap, zoals een infectie, bloedarmoede of bloedverlies.
- een te grote hoeveelheid vruchtwater.
- een zwakke baarmoedermond.
- zwangerschap van een tweeling of drieling.
- gebruik van cocaïne of drugs.
- roken tijdens de zwangerschap.
Kindjes die vóór 24 weken zwangerschap worden geboren, overleven de geboorte maar zelden. Als een baby de geboorte wel overleefd, is de behandeling gericht op het ‘zo fijn mogelijk te laten voelen’ in plaats van overleven.
Na 24 weken zwangerschap komt je kindje in een couveuse, meestal op een afdeling neonatologie of NICU (Neonatale Intensive Care Unit). Bij elke week die daarbij komt, stijgt de kans dat een kindje het overleeft. Na 26 weken is dit al 71%, na 27 weken 80% tot 90% en na 28 weken zelfs 95% (Bron UMCG)
Verwijzingen van zwangere vrouwen (< 32 weken zwanger) vóór de geboorte van het kindje naar een ziekenhuis met een NICU-afdeling, verbeteringen in beademingstechnieken, betere bewakingsmogelijkheden en verbeteringen in de zorg hebben tot grotere overlevingskansen geleid.
Wanneer je kindje ná de geboorte is overleden, in de eerste 28 dagen na de bevalling, spreken we van neonatale sterfte.